Gedrevenheid om te verbeteren is altijd een van mijn doelstellingen geweest. Verbetering van kwaliteit leidt in mijn optiek altijd tot een verbetering van resultaat. Misschien niet altijd op korte termijn, maar er zullen momenten in je leven komen waar je behaalde competenties nuttig zullen blijken. Daarom sta ik graag open voor nieuwe ervaringen. Als tennisspeler liet ik me graag uitdagen om tot het uiterste te gaan. Als tennistrainer zocht ik altijd naar nieuwe en betere methodes om de stof te laten landen bij de leerlingen en nu als trainersbegeleider zoek ik naar manieren om het beste uit mezelf te halen, zodat ik de trainers zo goed mogelijk kan ondersteunen met hun passie. De vakkundigheid van mijn eigen managers helpt me daarbij. Maar ook op de vereniging waar ik werkzaam ben zitten bekwame en ervaren vrijwilligers die mij met veel geduld de fijne kneepjes van trainersbegeleiding uitleggen. En nu heb ik er weer een nieuwe uitdaging bij die mij hopelijk tot nieuwe inzichten brengt. De cursus tot Clubkadercoach van NOC*NSF!
De cursus is gericht om het pedagogische en didactische aspect van mijn functie als trainersbegeleider te versterken. Sportpedagoog Tessa Blom heeft mij in de eerste cursus al weten te raken. In voorgaande trainersopleidingen had ik altijd een zwakke plek, volgens mijn opleiders. Eén achilleshiel die ik heel graag wilde verbeteren met deze cursus: niet te snel met oplossingen komen, eerst luisteren, praten en observeren. Ik ben me ervan bewust, maar toch schiet ik nog altijd snel in de actie – en oplossing stand. Hier moet ik voor oppassen en Tessa legde meteen de vinger op de zere plek waardoor ik mezelf nog gerichter wil toeleggen op het verbeteren van deze competentie.
Op de volgende cursusdagen zullen we nog dieper ingaan op het praktisch toepassen van de kerntaken van een trainersbegeleider. En hoe moeilijk het ook is, ik moet mijn trainersogen leren sluiten. Net als toen ik zelf trainer was en ook heb moeten leren om niet als leerling te kijken naar mijn sport, moet ik nu oppassen om niet in de valkuil te gaan staan om met trainersogen naar de situatie te kijken. Dat wekt alleen maar argwaan. Als trainersbegeleider moet ik nog meer oog hebben voor de interactie, houding en luisterend vermogen van de trainers. Kunnen ze een vertrouwensband creëren? Stellen ze de juiste vragen? Hoe is de toon van een opmerking? Omdat goed trainerschap vaak in veel meer zit dan technische kennis, leer ik nu hoe ik dat ook kan herkennen en aansturen bij de trainers van onze vereniging. En ik kijk er na al naar uit om hiervan de vruchten te plukken. Trainers die zich langdurig aan hun vereniging binden, omdat lesgeven hen plezier brengt en energie gééft in plaats van kost.