‘Ik voel me geen vrijwilliger, wat ik doe vind ik gewoon leuk om te doen’

Een willekeurige maandagavond in De Ussenstelt in Oss. De zaal is vol en er wordt volop gebadmintond. B.C.Oss bloeit. Nergens is aan af te lezen dat het hier een jaar geleden een beetje ‘een dooie boel’ was, zoals voorzitter Karin Ruijtenbeek het zelf omschrijft. ‘We waren als club een beetje ingekakt.’

Lange tijd ging het bestuur ervan uit dat leden geen behoefte hadden aan extra activiteiten. Senioren kwamen vooral om de badmintonnen, was de gedachte. Voor de jeugd werd zo nu en dan wat georganiseerd, maar het leefde te weinig. Het bestuur merkte dat het tijd werd om daar verandering in te brengen. ‘Na een kennismaking met het SEC besloten we om met procesbegeleiding te starten’, vertelt Karin. ‘Waar we eerder nog twijfelden of we daar iets aan hadden, hadden we na dit gesprek meteen het vertrouwen om aan de slag te gaan. Van een aantal mensen binnen de club kregen we ook meteen postieve reacties: ‘wat goed dat jullie dit doen.’

Speerpunten
Het afgelopen jaar werd B.C.Oss begeleid door het SEC. ‘In eerste instantie was meer vrijwilligers het doel. Veel taken lagen bij het bestuur, waardoor we geen tijd overhielden voor belangrijke bestuurstaken en vooral voor de leuke dingen voor de club’, vertelt Karin. Tijdens de tweede bijeenkomst met een groep leden en vrijwilligers, kwam hier een nieuw speerpunt bij: het clubgevoel van BC Oss vergroten. Want als mensen het naar hun zin hebben, willen ze wel iets doen en snijdt het mes aan twee kanten, is de overtuiging van het bestuur.

Supervrijwilliger Joost van Wiechen is daar een mooi voorbeeld van. ‘Ik voel me eigenlijk helemaal geen vrijwilliger, wat ik doe vind ik gewoon leuk om te doen’, vertelt hij. ‘Bij de bijeenkomst in september zagen we dat clubgevoel zorgt voor meer betrokkenheid. Er waren meer dan 50 leden en ouders in de kantine om mee te denken over de toekomst van B.C.Oss. Dat laat zien dat we echt stappen hebben gezet.’  

Jeugd betrekken
Voordat B.C.Oss met het SEC in aanraking kwam, gaven jeugdleden zo nu en dan signalen dat ze dingen graag anders zouden zien. ‘Door de procesbegeleiding ontstond er een natuurlijk moment om hen mee te laten denken’, blikt Karin terug.

Het resultaat mag er zijn. Het Husseltoernooi en het OKKO-toernooi (een toernooi voor ouders en kinderen) werden goed bezocht. En er staan steeds meer mensen op om (kleine) taken op te pakken. ‘Inmiddels hebben we een lijst met namen van mensen die we mogen vragen om zo nu en dan wat te doen voor de club. Ze hoeven echt niet meteen vrijwilliger te worden, ook met het tonen van bereidheid zijn we al heel blij’, zegt Karin.

Ook de jeugd levert hier een bijdrage aan. Inmiddels hebben 4 jeugdleden zich aangesloten bij de jeugdcommissie, gaan ze aan de slag met jeugdactiviteiten en worden ontwikkelingen rondom de website en social media opgepakt. ‘Jeugdleden vinden het leuk dat ze betrokken zijn en iets mogen doen’, geeft Joost aan. ‘Twee jeugdleden hebben actief meegewerkt aan het OKKO-toernooi door bijvoorbeeld de bekers en het wedstrijdschema te regelen. Ook werd tijdens de laatste bijeenkomst duidelijk dat de jeugd graag meedenkt over clubkleding. Dat zijn mooie ontwikkelingen. Van een clubje van 20 vrijwilligers zijn we nu al gegroeid naar een groep van 35 mensen die bereid is om wat te doen.’

Vrijwilligerscoördinator
Tijdens het OKKO-toernooi meldde zich uit het niets een ouder bij Karin. ‘Jullie zochten nog iemand als vrijwilligerscoördinator hoorde ik. Kan ik daar iets in betekenen? Ik wil graag wat meer mensen leren kennen bij B.C.Oss.’ Een mooier cadeau had de club niet kunnen krijgen. Een vrijwilliger die zichzelf meldt als vrijwilligerscoördinator. Iets dat zonder actief aan de slag te gaan met het thema clubgevoel waarschijnlijk niet was gebeurd. Karin en Joost kijken dan ook met een goed gevoel terug op de keuze om naast het vinden van vrijwilligers in te zetten op clubgevoel. ‘We merken echt verandering. Ouders die  aanbieden om mee te helpen, leden die het voortouw nemen om iets te doen, er zit echt beweging in.’ Ook zijn de twee vrijwilligers van BC Oss reëel. ‘We zijn er trots op dat de zaal weer vol is en mensen enthousiast zijn over de activiteiten die worden georganiseerd. Er is veel beweging, maar er zit zeker nog meer in’, denken zij. ‘Ik ben heel blij met de begeleiding van het SEC, we hebben er echt iets aan gehad. Nu is het aan ons om de continuïteit erin te krijgen. Als dat lukt kunnen we zeggen dat we het goed voor elkaar hebben’, sluit Karin af.